15 Temmuz hain darbe teşebbüsünün üzerinden 8 yıl geçti.
Ancak ne milletin, askeri ve polisiyle birlikte çelik iradesiyle kurşunlara ve tanklara göğüs gererek şehadeti kucakladığı anlar unutuldu, ne de hainlerin ihaneti..
Eski Milli Savunma Bakanı Hulusi Akar, 15 Temmuz hain darbe teşebbüsünün olduğu o gece neler yaşandığını Habertürk TV’de Mehmet Akif Ersoy’un sunduğu programda bir sefer daha yine yaşarmış üzere anlattı.
Darbe akşamı konuşulanlar
Genelkurmay karargahındaydım. Yaşar Paşa geldi. bir binbaşının ‘MİT Lideri’nin alınacağını’ söyledi. ‘Gelsin bir konuşun’ dedim. Durumun kritikliğini anlayalım diye Bakan Bey’le konuştuk. Hakan Bey, 2. Lider ve Kara Kuvvetleri kumandanı ile durumu tezekkür ettik. Aslında Cuma günü. Mesai bitmiş. Geçmişte buna emsal duyumlar almıştık. Garnizon kumandanı merhum Servet Paşa’ydı, gidip zırhlı birliklerde yatmıştı. Temelsiz çıktı. Biz teenni ile dikkatli bir halde davrrandık. “Uçuşu, havadaki uçakları indirelim, uçaklara müsaade etmeyelim” dedik. Neler yapabileceğimizi husus madde belirledik. Terbirleri açık ve biçimde direk buyrukları verdim. Harekat Merkezi’ni aradım. Harekat Merkezleri 365 gün onlarca kişinin, uzmanın çalıştığı bir sistem. Bu sistem hızlı çalışır. Bizim verdiğimiz buyruk, 19.25’te Kars’daki havaalanına gitmişti.
“Hepsi bize olağan geldi”
Uçakların kalkmasına müsaade edilmiyor. Kara Kuvvetleri Kumandanımız, kara havacılığa gidiyor, binbaşının geldiği birliğe Rastgele bir anormallik olmadığını söylüyor. Kara Kuvvetleri Komutanı’nı denetlemeye gönderdim. Genelkurmay 2. Başkanı kendi çalışmasına gidiyor. Orada arkadaşlarımızın değerlendirmesini derledik toparladık. Hakan Bey çeşitli telefon görüşmeleri yaptı. Bizler o buyrukları verdik. Bir teşebbüs olabilir, engellemiz lazım diye söyledik. Gerekli tetkikatı yaptık. Hepsi bize olağan geldi.
“Hipnotize olmuşlar üzereydi, bağırıp çağırdım”
Odamızda çalışıyorduk. Kapı çalındı içeri biri girdi. Mehmet Dişli girdi. ‘Biraz sonra göreceksiniz’ dedi kaba bir biçimde. Makam masasında oturmuyordum. Çalışma masasında oturuyordum. ‘Taburlar, tugaylar çıktı geliyor, bizim başımıza geçin’ dedi. ‘Sen manyak mısın, sakın ha bu türlü bir şey olmaz’ dedim. Bağırdık, çağırdık. İçeri bir sürü asker girdi. Olağan değildi. Şok dediğim o. Hipnotize olmuşlar üzereydi. Buyruk subayı, müdafaalar, tanıdığım tanımadığım bireyler içeri daldılar. Bağırıp, çağırıyoruz. Dışarıdan sesler duyuluyormuş. Kimileri küfür ediyordu.
“Başımıza geçmezseniz size sıkarım dedi, sık ulan gurursuz dedik”
Telefonum buyruk subayındaydı. Hakikaten o telefonu daha sonra bulamadık. Birçok telefonu terk edilmiş durudaydı. Benim telefonum yoktu. Buyruk subayına teslim ettiğim telefonu bir daha görmedim. Buyruk subayı içeri girdi ‘Başımıza geçmezseniz size sıkarım’ dedi. Biz de üzerine yürüdük ‘Sık ulan şerefsiz’ dedik. Ağzımız kapatıldı, nefes alamıyorduk. Bizi zaptetmek için ağzımıza, burnumuza bir şeyler tutuyordu. Orada bir kopukluk oldu. Düştük kalktık, koltuğa oturduk. ‘Kelepçeyi çıkarın’ diye bağırdık. Kasatura ile kanırtmak suretiyle kopardılar. Daha sonra boğazımıza tuttuklarının eter olduğunu öğrendik. Oturduktan sonra ‘gidiyoruz’ dediler. Saat 11’e gelmiş. Makam odasından çıktık. Bütün özel kuvvet ögeleri oradaydı. Ellerinde silahlar, yüzleri robot üzere, mankurtlardı. ‘Sizin ne işiniz var burada?’ dedim.
“Başımıza geç dediler, hastır ulan dedim”
Karşıda birisi tüfeği tutup geri geri gidiyordu. Onlara bağırmıştım ‘defolun gidin’ diye. Orada itiş kakış oldu. Kefen bile istedim ben. Kıyafetin bütünlüğü vardı. Tabancam üstümde yoktu. Çıktık, Genelkurmay’ın ortasına helikopter indirmişler. Yolda giderken itiş kakış oldu. Helikopterde tüfeği doğrulttular, tekmeyle müdahale ettik. Akıncı üssüne vardık. Orada bizi odaya aldılar. Odada gelişler-gidişler oldu. Generaller, albaylar girip, çıkıyorlar. Bunların sıkıntısı, ‘darbe teşebbüsünü başlattık başımızda olun’ dediler. Ben hastır ulan diye karşılık verdim.
