Siyasette olağanlaşma diye isimlendirdiğimiz sürecin nereye varacağını ben de çok merak etmekteydim.
En ufak bir olağanlaşmaya tahammülü olmayanların kopardığı gürültünün gölgesinde kalacağından korktuğumu da söylemiştim.
Normalleşme süreci bitti mi?
Önce buna Sayın Özgür Özel’in verdiği karşılığa bakalım:
“Normalleşme süreci bitmez, bitemez. Zira normalleşme bizim birinci parti olmanın sorumluluğuyla ortaya koyduğumuz özgüvenli ve inandığımız bir süreç. Olağanlaşma sürecinin özeti şudur; olağan demokrasilerde ne varsa onu talep etmektir. Muhalefet olarak bu hususta üzerine düşeni yapmaktır. Selamlaşmak, konuşmak, müzakere etmek ve olağan demokrasilerde olanı talep etmek. Bunları talep etmek benim vazifem. Kendileri normalleşmiyorsa bırakın onlar olağandışı kalsın”
Hiçbir satırına itirazım yok.
Yalnız son satırda geçen “Kendileri normalleşemiyorlarsa bırakın onlar olağandışı kalsın” daki “onlar” ile Özel herhalde iktidarı kastediyor. Lakin benim gördüğüm kadarı ile “normalleşmeyenler” bizzat Sayın Özel’in çevresindekiler.
Hatta normalleşmeyi zül sayıyorlar ve Özel’e sözün tam manası ile saldırıyorlar. (CHP kazanına zebani gerekmez, onlar her vakit birbirlerinin paçasından tutup aşağı çekerler)
Siyasi tarihimiz göstermiştir ki, CHP bir olağanlaşma değil, aksine kendini norm sayıp toplumu da kendine benzetme hareketidir. Yani bir toplum mühendisliğidir. Büyük ölçüde başarılı da olmuştur. Türkiye de kaçınılmaz olarak küresel kapitalizmin bir yerinde yer almak zorunda kaldıkça dünya normlarını kabul etmeye mecbur kalmıştır.
Oysa CHP’nin temsil ettiği normlar artık yeni (muasır) normlar değil, 1930’ların normlarıdır ve CHP hala o noktada donup kalanlarla doludur. Türkiye bugün 100’ü aşkın ülkeye silah satmaktadır. İHA ve SİHA üzere katma pahası yüksek eserler dahil edildiğinde bu alandaki ticaret hacmi yaklaşık 10 milyar doları bulmuşken bu sayınlar hala “Aah ah, Köy Enstitülerini kapattılar, ondan geri kaldık” kafasındadırlar. Köy enstitüleri dedikleri de dünya traktör ihtilali yaşarken, Türk köylüsünü karasabana, düvene, boyunduruğa mahkûm etme ve köyünde tutma gayretinden öteki bir şey değildir. En eğitimlisi bile hala bu baştadır.
CHP’nin yalnızca baş yapısı değil, üslubu da çağdaş normlardan uzaktır. Dünyada bir İslam tersliği olduğu çok bariz. Bizde şimdi oturmasa ve Google İslamofobi sözcüğünün altını kırmızı ile çizse bile bizdeki İslamofobi, Müslüman olmayan ülkelere taş çıkartacak derecede yüksektir.
Yine dünyada göçmen aykırılığının yükseldiğini, bilhassa Avrupa’da genel seçim sonuçlarını bile çok önemli derecede etkilediğini görmekteyiz.
Zamanın başbakanının başımıza sardığı göçmen siyasetleri başka bir tartışma konusu olmakla birlikte, ırkçılık bizde artık tekme-tokat girişme boyutuna gelmiştir.
Oysa Avrupa bunları bir kılıfa sokmakta, siyaseten doğruculuk ismine bile olsa İslamofobi ve yabancı düşmanlığına aksi üzere görünmeyi becerebilmektedir.
Bizimkilerin ise bu mevzuda yiyeceği bir fırın ekmek bulunmaktadır. Muasır medeniyetlerde bizim, kendini modernist, ilerici, aydın sanan ötekileştirici, ayrımcı, çemkiricilere “İslamofobi” ve “ırkçı” denmektedir
Dolayısı ile “normalleşmeye” en çok gereksinimi olan maalesef bizim muhaliflerimizdir.
İktidar cephesinin olağanlaşmaya nasıl baktığı başka bir yazı konusu olabilir lakin şahsen Sayın Cumhurbaşkanının yaklaşımı bu hususta önemli bir sorun olmadığı istikametindedir. Sayın Cumhurbaşkanı “Biz normalleşme ve yumuşama sürecini önemsiyoruz. Bizim düzgün niyetimizi istismar ettiler ancak buna karşın olağanlaşma süreci devam edecektir. Bu noktadan sonra biz bunu kendi metotlarımızla devam ettireceğiz.” diyor.
Bu cümlede anlaşılmayan bir şey var mı?
“Kendi metotlarımızla devam edeceğiz…” kısmı mı?
Eh, onu da izleyip göreceğiz.
Serkan Kalemciler – @kalemciler
